Απόφαση Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων επί προσφυγής του G. Nerattini κατά του Ελληνικού Δημοσίου (άρθρα 6§2 και 5§3 ΕΣΔΑ)

Την 18η Δεκεμβρίου 2008 εκδόθηκε η υπ’ αριθ. 43529/07 απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Στρασβούργου επί της προσφυγής που είχε ασκήσει ο G. Nerattini, Ιταλός υπήκοος, κατά της Ελληνικής Δημοκρατίας, για την παραβίαση των άρθρων 6§2 καθώς και 5§3 της (ΕΣΔΑ) Σύμβασης για την προστασία των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και των Θεμελιωδών Ελευθεριών.

Πιο συγκεκριμένα, η παραβίαση του άρθρου 6§2 της Σύμβασης από την Ελληνική Δημοκρατία, αφορά το τεκμήριο της αθωότητας του κατηγορουμένου. Ο G. Nerattini, συνελήφθη στην Σάμο, ενώ παραλάμβανε ένα πακέτο που περιείχε κάνναβη, ενώ μετά την κατ’ οίκον έρευνα που διενεργήθηκε, οι αρχές εντόπισαν και κατέσχεσαν κάποια αρχαία αιγυπτιακά και ελληνικά  αντικείμενα. Βέβαια, του απαγγέλθηκαν κατηγορίες μόνο για την παραλαβή των ναρκωτικών και όχι για την κατοχή των αρχαίων αντικειμένων. Ο προσφεύγων, μετά την εξάμηνη κράτηση του, κατέθεσε αίτηση αποφυλάκισης, η οποία και απερρίφθη. Στη συνέχεια, παρά τα πολυάριθμα προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζε, του απαγγέλθηκαν συμπληρωματικές κατηγορίες για αρχαιοκαπηλία. Έτσι, σύμφωνα με την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, παραβιάστηκε το δικαίωμα του G. Nerattini στο τεκμήριο της αθωότητας καθώς το βούλευμα που εξέδωσε το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Σάμου τον είχε παρουσιάσει ως ένοχο για αρχαιοκαπηλία, για ένα έγκλημα για το οποίο δεν κατηγορείτο επισήμως την περίοδο εκείνη.

Το άρθρο 5§3 της Σύμβασης αφορά την υποχρέωση των εθνικών δικαστηρίων να αιτιολογούν την αναγκαιότητα προσωρινής κράτησης του κατηγορούμενου. Το συγκεκριμένο δικαίωμα του G.Nerattini, επίσης παραβιάστηκε από την Ελληνική Δημοκρατία, καθώς, το βούλευμα που εξέδωσε το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Σάμου δεν αιτιολόγησε επαρκώς τους λόγους προσωρινής κράτησης του, ενώ, δεν έλαβε υπ’ όψιν την προχωρημένη ηλικία, ούτε και τα προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζε. Έτσι, το Δικαστήριο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, έκρινε, ότι η διάρκεια της  προσωρινή κράτηση του δεν ήταν εύλογη ούτε αιτιολογημένη.

Συνεπώς, ταυτόχρονα με την δικαίωση του, το Δικαστήριο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, επιδίκασε στον G. Nerattini ένα εύλογο ποσό για την ηθική βλάβη που υπέστη καθώς και τα δικαστικά έξοδα, τα οποία υποχρεούται να του αποδώσει το Ελληνικό Δημόσιο για τις παραβιάσεις των δικαιωμάτων που έγιναν εις βάρος του.